- пщIэн
- I а) (епщIэ) перех. гл. полоть, прополоть что-л./ КъэкIыгъэ хасам зэран хуэхъу удз, ежьужьхэр IэкIэ къичын е зыгуэркIэ (хьэмфIанэкIэ) иудын, иупщIыкIын. ХьэмфIанэкIэ пщIэн. Бжьын хьэсэр IэкIэ пщIэн.б) (мапщIэ) неперех. гл. заниматься прополкой/ Апхуэдэ лэжьыгъэ пэрытын.* Зинэ . . и щхьэр къимыIэту пщIэрт. Къ. Хь.II сорняк/ Ежьужь, удзыжь.* Елдар пщIэнри нартыхури зэдигъакIуэу щIыр къриудырт. КI. А. ПщIэн имыту, бэвыр изу ЩIыр зетхьэну дыхыхьэнщ. Iуащхь.
Словарь Кабардино-Черкесского языка. 2014.